Şarabın kalitesi farklı şekillerde anlaşılabilir. Belli başlı yöntemleri sıralamak gerekirse, renginden başlamak en iyisi…
Beyaz şarabın rengi yeşile bakan sarı olmalıdır. Diğer bir ifadeyle üzüm gerçek rengini şaraba aksettirilebilmelidir.
Şaraplarda renk, dinlenme sonucu koyulaşır ve eskiyince altın sarısına döner. Çok eski şaraplarda renk, mat sarı haline gelir. Koklanırken buke algılanabilirse eskimiş, algılanamıyorsa hatalı olduğu anlaşılır.
Kırmızı şaraplar ise renk genç iken ahududulu, eskime müddetine göre sırayla nar kırmızısı,kiremit renginin tonlarını alır. Renge bakarak şarabın kaç yıllık olduğu söylenebilir. Diğer yandan şarabın içinde tanen dediğimiz burukluk mevcuttur. Kırmızı şarabın rengini koyulaştırmaya çalışırken tanenin fazla olmaması gerekir.
Bardağa konan şaraba üstten bakıldığında, eski ise üst kısmındaki renkte matlaşma, kahvrengileşme görülür. Yandan bakıldığında ise bu renk farkı görülmez. Üstten ve yandan bakıldığında renk farkı yoksa şarap genç demektir.
Şarapta berrak ve parlak bir görünüm önemlidir. Bardağa konan şarap tortusuz, temiz ve berrak olmalıdır. Şaraplar iyi filtre edilmiş olsa bile uzun süre bekletildiklerinde içinde bazı tortular oluşur. Özellikle kırmızı şaraplarda bu daha belirgindir. Şişe salladığında tortular rengi bulandırmadan yavaş yavaş dibe batıyorsa, bunlar doğal tortulardır. Şarabı salladığımızda rengi bulanıyorsa ve berraklaşması uzun sürüyorsa o şarabı içmeyin, bozulmuştur.
Şarabı beklettiğimizde üzüm kokusu kaybolur, yerini eskime kokusu alır. Buna buke denir. Buke burunda degil genizde algılanır. İyi şarabın kokusu rahatsız edici olmaz.
Her şarabın kendisine has tadı vardır. Şarabı ağızda gezdirmenin bir nedeni kalitesi ölçmektir. Bilindiği üzre ağzımızda ekşi, tatlı, tuzlu ve acı olmak üzere dört tad alma duyusu vardır. Ağza alınan yudum bu dört duyu ile temas edecek şekilde gezdirilmelidir.
